Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. An hoc usque quaque, aliter in vita? At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Duo Reges: constructio interrete. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat
saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus
quaeritur.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Inde igitur, inquit, ordiendum est. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur?

Bork: Et quidem, inquit, vehementer errat;
Bork: Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Certe non potest.: Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;